Pruimen rapen, snoepen en verwerken. En dat onder werktijd.

Vorige week ontdekten enkele bezoekers een pruimenboom dicht bij de dagbegeleiding. Onder de boom zag het blauw van de versgevallen pruimen! Dan is het idee van een activiteit snel geboren. 

 

Pruimen rapen voor de één, ze wassen voor de ander en ga zo maar door. 

 

Enkele dames kregen een nostalgische Beiers bonte schort voor om de kleren te beschermen en gingen de pruimen ontpitten. 

Ondertussen lekker kletsen, voorproeven. Eén bewoner van het huis had vroeger zelf ook een tuin en kwam met plezier helpen ontpitten. Dat vind ik leuke acties; interactie tussen bewoners, bezoekers en waar mogelijk ook buren. Wilde iemand niets doen was dat ook prima, we hebben tenslotte ook mensen nodig voor de supervisie. In dit geval een duur woord voor "de beste stuurlui.... enz."

 

Het was een onverwachtte actie, dus gauw even ergens jampotjes regelen zodat iedereen ook de jam mee naar huis kon krijgen aan het einde van de dag. Hoort er ook bij. Gelukkig had ik nog ergens een hele voorraad staan.  

Op de donderdag hebben we gewone pruimenjam gemaakt. Het was nog wat warm toen bezoekers naar huis gingen met de potjes. Ik had geen citroensap voorhanden en maar net genoeg kristalsuiker. Dus bezoekers gingen naar huis met een potje jam voor op brood, of saus voor in het toetje. Wat het geworden is hoor ik donderdag wel. 

 

Op de vrijdag had ik meer suiker en ook wat citroensap bijgekocht. Citroensap versterkt de werking van pectine. Op de vrijdag heb ik ook wat kaneel door de jam gedaan. Dat idee kreeg ik enkele jaren geleden van iemand waar ik toen pruimen van kreeg. Dat idee nu weer toegepast. 

 

Hier geniet ik van. Op de dag gezellig keuvelende dames die aan het einde van de dag met echte voldoening met iets  mee naar huis gaan. En voor degenen die de supervisie hadden kregen ook een potje mee. Supervisie is tenslotte ook heel heel belangrijk om erbij te hebben. 

 

Luchtige zomertrui haken.

Hobby's en handwerken gaat vaak bij vlagen. Zo verslind je ineens het ene na het andere boek, haak je voor kleinkind en jezelf of pak je een andere hobby op wat je al lang niet meer hebt gedaan. Herken je dat? Vast wel.

Zo heb ik nu een haak-bevlieging. Na het haken van barbiekleertjes voor kleindochter heb ik een luchtige zomertrui voor mezelf gehaakt. Van een plaatje van internet. Ik heb eerlijk gezegd geen idee meer waar vandaan. Dan kan het heel link zijn om het plaatje hier te delen. Voor je het weet heb je een boze mail en boete aan je broek. Dat heb ik al eens eerder gehad. Geen boete, wel een dreigende waarschuwing! Sindsdien ben ik iets voorzichtiger met delen. 

Aan de andere kant vind ik het ook leuk om te laten zien dat ik vanaf dit plaatje iets anders gemaakt heb. 

Dit is het plaatje dat ik heb geprint met het stekenpatroon. Daarnaast zie je het garen dat ik ervoor heb gebruikt. 

Omdat ik nu verder geen patroon of uitleg erbij had en andere wol dan er op het plaatje is gebruikt moest ik nu er echt aan geloven om een proeflapje haken. Dit om de stekenverhouding te zien en te kunnen berekenen hoeveel steken ik nodig zou hebben om een trui naar mijn maat te maken.

Ik heb me wat vrijheden veroorloofd om het patroon aan te passen. Onderaan heb ik een paar toeren boordsteek gehaakt en in plaats van een picotsteekje langs de hals en mouwen heb ik de kreeftensteek gebruikt. die vond ik wat strakker. De mouwen zijn op 3/4 lengte. Dat vind ik het leuke aan haken, je kunt vrij gemakkelijk het partoon aanpassen naar je eigen inzichten en wensen. Soms moet je hiervoor wel eens wat uitproberen en uithalen, maar dat hoort erbij. De fotokleur is niet helemaal zoals die in het echt is. Hij lijkt op de foto wat grauwer. Het is een mooie zachte kleur groen.

Halslijn met kreeftsteek.

 

Voor mijn verjaardag heb ik het boekje "Sokken haak je zo!" van Jo An Luiken gekregen. Daar ga ik binnenkort eens sokken uit proberen te haken. Ik ben heel benieuwd hoe dit zal gaan. Ik laat het je weten. Of heb jij het al eens geprobeerd en wil je ons laten weten hoe het is gegaan en geworden? 
 

Oma, wil je die ook voor mij haken?

Kleindochter van 5 komt niet zo heel vaak, maar als ze komt is ze heel druk in de weer met poppen en barbies. Veel poppenkleertjes zijn met liefde gebreid door m'n schoonmoeder en andere bewoners en bezoekers van Weideheem. 

Sinds kort speelt ze ook met de oude barbiespulletjes en -kleertjes die ooit van mijn dochter zijn geweest. Dochter is inmiddels 32 en woont in het buitenland. 

In de tijd dat mijn dochter klein was had je nog geen action, waar je barbiekleertjes voor €1,95 kunt kopen. Barbiekleertjes waren duur. Ik had toen zelf geen geld te besteden, dus maakte veel zelf. Kleding voor de kinderen en van de restlapjes poppen- en barbiekleertjes. Barbiekleertjes zijn opnieuw even gewassen en waar nodig hersteld. Dat was ook wel een openbaring voor kleindochter; Dat je met een enkel steekje, kleren kunt herstellen. Ze stond er met haar neus bovenop.

 

Ik had ook gehaakte barbiekleertjes. 

Heb jij die ook gemaakt oma?

Jazeker meis. Oma, kan jij die dan ook voor mij maken? 

Deze heb ik thuis niet.

 

Natuurlijk kind. 

Oma zal ook wel wat voor jou maken. 

Graag zelfs! 

Oma vind het leuk om dat voor jou te maken. Helemaal omdat je er zelf om vraagt. 

 

Dus is oma een paar avondjes aan het haken geweest. Ik zou bijna schrijven prutsen, maar dan doe ik mezelf tekort. Het is geen gepruts, of nou ja, misschien wel gepruts, maar geen prutswerk.

Dit zijn ze geworden; 

                                                                                                                                                                                                           

Van de jurkjes heb ik geen patroontjes voor je, het is al hakend in mijn handen ontstaan. Dat maakt het ook zo leuk om te doen. Je ziet het ontstaan, past het aan en gaat weer door. Tijdens het oppassen bleef ze er mee spelen. Wel grappig dat ze op een gegeven moment ook opmerkt dat ik ze zo heb gemaakt dat het voor haar gemakkelijk aan en uit te trekken is. Dat klopt. Ze is 5 en soms wat ongeduldig. Daar moeten de kleertjes tegen bestand zijn. 

Toen mama en papa hen weer kwam ophalen, deed ze de kleertjes uit en bij mama in de tas. Voor thuis. 

Ik hoop voor nog heel lang speelplezier.

       

Recept voor hartige courgettetaart met spekjes en kerrie.

Half juli hadden we de 1e, en nu pas de 2e courgette uit eigen tuin. Vorig jaar maakte ik er soep van, nu wilde ik iets anders proberen. En dat is zo goed gelukt dat ik het recept met je wil delen. 

Heb je zelf geen courgettes in de tuin dan zijn ze nu in de supermarkten ook heel voordelig. Hèt moment om deze eenvoudige hartige taart ook zelf te maken.

 

Hartige courgettetaart met spekjes en kerrie.

Nodig; 150-200 gram spekjes, 1 courgette in kleine blokjes, fijngemaakt bouillonblokje, 1 rode paprika in blokjes, reepjes lenteui, peper naar smaak, 1/2 eetlepel kerriepoeder, 5 velletjes bladerdeeg, 3 eieren, bekertje creme fraiche of kookroom, geraspte kaas.

-Bekleed de ingevette vorm met de velletjes bladerdeeg. (2 vellen kunnen er tegenover elkaar in z'n geheel in, 2 vellen snij je schuin door om te punten op te vullen en het laatste velletje gebruik je om de laatste open plekjes op te vullen.) 

-Warm de oven voor op 220 graden. 

-Bak de spekjes uit in de koekenpan. Haal de spekjes er uit en bak de groente even in het spekvet. Voeg het bouillonbloekje, kerriepoeder en peper naar smaak toe. Laat de groente even uitlekken in een vergiet of zeef.

-Verdeel de groente en spekjes over de bodem.

- Mix de eieren, voeg even later de room toe en mix dit nog een minuut. Giet dit over de groentebodem.

- Strooi er geraspte kaas over en bak de taart ongeveer 30 minuten in de oven bij 200- 220 graden.

 

Vandaag heb ik de hartige taart met wortel gemaakt ipv paprika omdat we 1 eter hadden die geen paprika lust. 

Zo kun je zelf natuurlijk een beetje rommelen met de groente. Zo heb ik er vandaag de wel 6! sperciebonen die ik uit eigen tuin heb geplukt bij gedaan. 

Daarnaast heb ik goed opgelet dat ik bladerdeeg zonder roomboter gebruikte en vegan kookroom, zodat manlief met melkintolarantie er ook gewoon van kan eten. 

De taart heb ik bestrooid met geraspte geitenkaas. Dit gaat beter dan de vegan geraspte "kaas".  Die vegan geraspte kaas ziet er na verwarmen vaak erg plasticachtig uit. Geitenkaas bevat geen koemelkeiwit. 

Van benzine auto naar electrisch, hybride of plug in hybride?

 

Dit is onze auto nu. Ik ben er heel content mee en kan er mee lezen en schrijven. Zeker voor de weinige kilometers die ik ermee rij. Lekker klein.

Maar soms is lekker klein ook wel te klein. Het is maar 2 deurs, dus passagiers meenemen is soms lastig. En met die neerklapbare rugleuningen van achterin kan er wel veel mee, maar t is soms toch net te klein. 

We waren van plan om ivm financiën pas na de verhuizing te kijken voor een andere auto. 

Maar omdat deze toch wel erg klein is gaan we t misschien toch wat naar voren halen.  Sinds ik dat eenmaal aangaf aan manlief is hij druk aan het orienteren geslagen. 

Zijn hart gaat nu uit naar een fiat 600. Die is iets groter dan onze huidige 500. 

 

Als je gaat kijken voor een andere auto dan is dat een heel gezoek. 

Welk merk? Type? Bouwjaar? Auto-uitvoeringen? Extra accesoires?

 

Dat zoeken wordt alleen maar meer nu we zoals dat heet in transitie zitten naar meer electrisch. 

Dus komt er ook nog bij; Gaan we kijken naar volledig electrisch, hybride of plug in hybride? 

Tot voor kort wist ik niet eens wat hybride inhield, laat staan het verschil tussen plug in hybride en gewoon hybride. 

Over ongeveer een jaar krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis met  13- 15 zonnepanelen en een laadpaal op eigen parkeerplek. Dus dat beïnvloed de keuze ook een beetje.

Zeker, straks is in huis alles electrisch, dus ook het koken en verwarmen. Dus zullen we meer electra verbruiken dan nu. 

 

We hebben nog veel vragen en onduidelijkheden;

-Hoe gaat het er volgend jaar uitzien met de motorrijtuigenbelasting voor deze 3 types auto? 

-Is het te doen om met een hybride auto ook voortdurend alleen kleine stukjes te rijden? Bedoel ik ritjes van zo'n 15 - 30 km. Ons totaal aantal km per jaar haalt soms maar net de 12000.

-Is het niet jammer om hybride te gaan rijden als je een eigen laadpaal en zonnepanelen hebt?

-Wat is in ons geval het zuinigst rijden? 

 

Het is ook zo lastig dat we nog niet weten wat de nieuwe regering aan belastingwetten gaat invoeren. Veel dingen die nu gepland zijn kan met 1 pennestreek weer doorgehaald of veranderd worden. 

 

Binnenkort gaan we eens naar de garage om eens een Fiat 600 uit te proberen. We hadden enkele jaren geleden ook een Fiat 500L, maar die moest weg omdat het panoramadak flink lekte. Hier heb ik zelf nooit fijn in gereden. Ik bleef moeite houden met het rijden met 6 versnellingen. Die vallen straks allemaal weg, welke auto we ook gaan kiezen. Wel blijft dan het grotere formaat, zal ik daaraan weer kunnen wennen?  

 

Ik schrijf dit stukje min of meer om jullie te vragen wat jullie ervaringen en kennis is.

Heeft iemand van jullie ervaring met electrisch of (plug in) hybride rijden? Waar moeten we ook nog aan denken? Wil je je ervaring met ons delen? 

Met elkaar samen weten we een heleboel. 

Ik hoor graag van je!

 

 

Abrikozenjam uit eigen tuin!

Vorige week had ik de eerste oogst van abrikozen uit eigen voortuin! 

Vorig jaar had onze gemeente Harderwijk een actie waarin je in het kader van biodiversiteit gratis bomen en planten kon ophalen. Ik koos voor een abrikozenboom. 

Dit jaar de eerste oogst.  Eerst een leuke foto ervan gemaakt en dan proeven. 

 

Wat een teleurstelling! Smaakte nergens naar! En nu? Ik heb er een paar verwerkt in mijn ochtendyoghurt met granola, maar werd niet echt een feestje. Wat nu? 

Zal ik er stukjes van verwerken in een plaatcake of gewone cake? Ik moest wat extra werken dus kwam het bakken er niet gelijk van. 

Vanavond kreeg ik het op mijn heupen en bedacht ik er jam van te gaan maken. Gelijk gedaan. En die is me toch lekker geworden! 

 

Abrikozen zachtjes opkoken, een gelijke hoeveelheid suiker erop, even opkoken en afvullen in een steriel jampotje. Heerlijke jam van onbespoten abrikozen en zonder chemische toevoegingen. Helemaal biologisch durf ik ze niet te noemen omdat de grond niet biologisch is. Maar het gevoel van abrikozenjam van fruit uit eigen tuin geeft een klein feestje.

 

Dit jaar is het 1 pot jam. En volgend jaar? Hoeveel fruit zal de boom dan geven? Zal ik hier nog wel wonen tijdens oogsttijd? Voor de oogst van bessen en abrikozen verwacht ik dat we hier nog wel wonen. Voor de appels en peren is het een stuk minder zeker. 

Er gaat heel vaak door mijn hoofd om het kleinere peren- en appelboompje komend najaar op te potten om ze volgend jaar mee te kunnen nemen. Ik weet nog niet wat ik doe en wat wijsheid is. Deze meenemen, of tzt gaan voor nieuwe leibomen? Ik heb nog even tijd om dat te bedenken. 

Verkoopdagje; Rommelroute in de wijk.

Vandaag hadden we rommelroute in de wijk. 

Je kon dan je overtollige spullen verkopen vanuit je voortuin.

Je kon ook op beide verzamelveldjes ergens in de wijk gaan staan, zodat je samen gezellig bij elkaar staat. Wij kozen ervoor om het toch vanuit eigen tuin te verkopen. Zo hou je het concept route nog een beetje in stand. 

Het was er prachtig weer voor vandaag. Niet te warm en zeker niet zo koud als vorig jaar. Heel af en toe hadden we wat dreigende bewolking, maar het is droog gebleven. 

We hebben veel niet verkocht en zijn er niet rijk van geworden, maar het was wel heel gezellig. Het is leuk om met alle bezoekers een beetje te kletsen. Af en toe even babbelen om iemand te overhalen om het mee te nemen, of juist over en weer als iemand wil en mag afdingen, maar dat is de sport.  Sommige dingen zijn niet verkocht. Zo hadden we een goeie  BK 5 liter soeppan die er nog staat ondanks veel belangstelling. Die hebben we dus te duur gemaakt achteraf gezien. 

De meeste dingen gaan we niet meer naar boven sjouwen om volgend jaar te verkopen, maar brengen we alsnog naar de kringloop. Enkele dingen laten we staan omdat we er een andere bestemming voor weten of proberen we nog via marktlaats te verkopen. Het eet geen brood tenslotte.  

Er waren ook voorbijgangers die hun telefoonnummer achter hebben gelaten omdat ze wel interesse hadden in het huis als we het volgend jaar willen verkopen. We zullen het nummer bewaren. Volgens hen zou het zelfs zonder de makelaar kunnen. Maar dan moeten we wel eerst uitvogelen hoe dat zit met de risico's van verkopen zonder makelaar. Iemand ervaring mee?